लोकतन्त्रलाई प्रश्न - भूपिन ब्याकुल

नानीमा आशा टाँसिएका आँखाहरु छन्

परेलीमा निराशा टाँगिएका आँखाहरु छन्

लोकतन्त्र

तिमीसंग ती आँखाहरुलाई दिन

कुन-कुन नयाँ दृश्यहरु छन् ?

तिमीलाई उज्यालो इन्द्रेणी बनाउन

उनीहरुले आङको घाम दिएका छन्

उनीहरुले पसिनाको रङ

र जीवनको निजी गन्ध दिएका छन्

कतिपय

फुकेका खाली हातहरु छन्

कतिपय

बन्द मुठीहरु छन्

लोकतन्त्र

तिमीसंग ती हातहरुमा थमाउन

कुनकुन नयाँ जून घामहरु छन् ?

स्कुलको पुरानो ऐनामा

जीवनको नयाँ बिम्ब हेर्न लालयित

केटाकेटीहरुलाई

जीवनको क्रुरताबाट झिकेर

कसरी पुर्याउँछौ स्कुल ?

के राखिदिन्छौ ?

स्कुल हिंडिरहेका नानीहरुको झोलामा

किताब कि बन्दुक ?

के पलाउँछौ किसानको खेतहरुमा ?

जीवन कि आँसु ?

जे भित्र्याउँछौ मजदुरका झुप्राहरुमा

उज्यालो कि अंध्यारो ?

के झार्छौ गरिबहरुका आँगनमा

उल्का कि तारा ?

समयको चुली चढ्न ब्यग्र बाटाहरु

निदाइरहेका छन् गाउँहरुमा

तिनीहरुलाई कसरी ब्युँझाउँछौ ?

दु:खको गाढा ऐँठन छ

मधेसको फिक्का अनुहारमा

त्यसलाई कसरी उप्काएर फाल्छौ ?

ऊनसँग साटेर

नून कसरी पुर्याउँछौ बस्तीहरुमा ?

कसरी पुर्याउँछौ ?

प्रश्न गर्न बर्जित

यो मुलुकमा

एकसाथ धेरै प्रश्नहरु सोध्न खोजिरहेका छन्

मानिसहरु

लोकतन्त्र

तिमीसँग उनीहरूलाई दिन

के-के नयाँ उत्तरहरु छन् ?

के-के नयाँ उत्तरहरु छन् ?