ਤੂੰ ਕਿਆ ਜਾਣੇ ਸ਼ਰਫ਼ਾ ਖੇਲ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾ

ਤੂੰ ਕਿਆ ਜਾਣੇ ਸ਼ਰਫ਼ਾ ਖੇਲ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾ,
ਪ੍ਰੇਮ ਕਾ ਖੇਲ ਨਹੀਂ ਤੈ ਖੇਲਾ ।੧।ਰਹਾਉ।

ਬਾਤੀ ਹੋਇ ਕੈ ਤਨ ਨਹੀਂ ਜਾਰਾ,
ਲਕੜੀ ਹੋਇ ਜਲ ਭਇਓ ਨ ਅੰਗਾਰਾ,
ਨ ਤੈ ਸਿਰ ਕਲਵਤ੍ਰ ਸਹਾਰਾ ।੧॥

ਨਾ ਤੁਝ ਕੋ ਉਹਿ ਜੋਤ ਸਮਾਣੀ,
ਨਾ ਤੁਧ ਜਾਗਤ ਰੈਣ ਵਿਹਾਣੀ,
ਲੋਹੂ ਉਲਟ ਨ ਕੀਆ ਪਾਣੀ ।੨।

ਨਾ ਤੁਧ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਚੜ੍ਹਾਈ,
ਨਾ ਤੁਧ ਕਾਮਣ ਅੰਗ ਲਗਾਈ,
ਐਸੀ ਕੀਨੀ ਤੈ ਲੋਕ ਹਸਾਈ ।੩।

ਸ਼ੇਖ਼ ਸ਼ਰਫ਼ ਤੈਂ ਜੀਵਣ ਖੋਇਆ,
ਪਾਉਂ ਪਸਾਰ ਕਿਆ ਨਿਸ ਭਰ ਸੋਇਆ,
ਪਰੀਤ ਲਗਾਈ ਨਾ ਕਬਹੂੰ ਰੋਇਆ ।੪।
(ਰਾਗ ਆਸਾ)