ਦਿਨ ਰਾਤ ਮਿਤਰਾ ਵੇ ਸਾਨੂੰ ਤਾਂਘਾਂ ਤੇਰੀਆਂ

ਦਿਨ ਰਾਤ ਮਿਤਰਾ ਵੇ ਸਾਨੂੰ ਤਾਂਘਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਬਲਿਹਾਰ ਮੈਂ ਬਲਿਹਾਰ ਗਈਆਂ ਲੱਖ ਕਰੋੜਾਂ,
ਜਿਹੜਾ ਆਈਨਾ ਕਲੀ ਮਾਰ ਸੰਗ ਤੇ ਤੋੜਾਂ,
ਚੜ੍ਹ ਅੰਬਰਾਂ ਤੇ ਉਡੀਆਂ ਪਤੰਗਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਮੋਤੀ ਬੇਸਰ ਜਿਉਂ ਤਾਰੇ ਚਮਕਨ ਲਟਕਨ ਵਾਲੀਆਂ,
ਬਾਂਕੇ ਨੈਣ ਮਸਤ ਤੇਰੇ ਦੋਵੇਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਕਾਲੀਆਂ,
ਚੰਦ ਵਾਂਗ ਚੰਦ ਮੁਖੜੇ ਤੇ ਮਾਂਹਗਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਵੇਖ ਕਾਜ਼ੀ ਕਹੇ ਹੁਸਨ ਤੇਰਾ ਅਕਲ ਗਵਾਈ,
ਲਬ ਤੁਰਕਾਂ ਵਾਂਗ ਤੇਰੇ ਕਰਦੇ ਲੜਾਈ,
ਲਗਣ ਆਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਸੀਨੇ ਦੇ ਵਿਚ ਸਾਂਗਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਕਿਤੇ ਤਵਾਇਫ਼ ਲੋਕ ਗੀਤ ਗਾਵਨ ਮੁਜਰੇ ਖਲੋ ਕੇ,
ਕਿਤੇ ਵਜਦ ਸੂਫ਼ੀ ਖੇਲਣ ਯਾਦ ਯਾਰ ਦੀ ਰੋ ਕੇ,
ਕਿਤੇ ਵਿਚ ਮਸੀਤੇ ਮਿਲਦੀਆਂ ਨੀ ਬਾਂਗਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਤੇਰੇ ਸਦਕੇ ਦਿਆਂ ਬਕਰੇ, ਕੈਦੀ ਦਸ ਸੌ ਛੁਡਾਵਾਂ,
ਮੰਨਾਂ ਚੂਰੀ ਬਾਲਾਂ ਦੀਵੇ ਖ਼ਾਜਾ ਖ਼ਿਜਰ ਮਨਾਵਾਂ,
ਮੇਰੇ ਅੰਙਣ ਕਦਮ ਪੈਣ ਜੇ ਉਲਾਂਘਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਭਲਾ ਕੌਣ ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਵੇ,
ਤੂੰ ਬੇਅੰਤ ਹੈਂ ਮਿਤਰਾ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਅੰਤ ਨਾ ਆਵੇ,
ਤੂੰ ਹੈਂ ਮੌਜ ਬਹਿਰੇ ਆਬ ਚੜ੍ਹਨ ਕਾਂਗਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

ਮੌਲਾ ਸ਼ਾਹ ਸਾਈਂ ਮੁਦਾ ਸ਼ਾਇਕਾਂ ਦੀ ਦਿਲਾ ਤੂੰ,
ਅਦਮ ਮੁਤਲਕ ਇਜ਼ਾਫ਼ੀ ਦੀ ਨਾ ਪਾ ਬਾਤ ਬਜਾ ਤੂੰ,
ਪਈਆਂ ਧਰਤੀ ਤੇ ਅਗਾਸ ਤੇ ਧਾਂਗਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।

(ਆਈਨਾ=ਸ਼ੀਸ਼ਾ, ਸੰਗ=ਪੱਥਰ, ਮਾਂਹਗਾਂ=ਮਾਂਗ,ਚੀਰਨੀ,
ਸਾਂਗਾਂ=ਤਲਵਾਰਾਂ, ਤਵਾਇਫ਼=ਨਾਚੀ, ਵਜਦ=ਮਸਤੀ,
ਖੁਮਾਰੀ, ਮੌਜ ਬਹਿਰੇ ਆਬ=ਸਮੁੰਦਰੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਲਹਿਰ,
ਕਾਂਗਾਂ=ਹੜ੍ਹ, ਸ਼ਾਇਕ=ਚਾਹਵਾਨ,ਸ਼ੁਕੀਨ, ਅਦਮ ਮੁਤਲਕ
ਇਜ਼ਾਫ਼ੀ=ਰੱਬ ਦੀ ਹੋਂਦ ਜਾਂ ਅਣਹੋਂਦ ਸੰਬੰਧੀ, ਧਾਂਗਾਂ=ਧਾਂਕਾਂ)