കരയല്ലേ- ഇടപ്പള്ളി രാഘവൻ പിള്ള

കരയല്ലേ- ഇടപ്പള്ളി രാഘവൻ പിള്ള
കരയല്ലേ തങ്കം! കരയല്ലേ തങ്കം!
കളയല്ലേ കാലം കദനത്താൽ!
അഴകിൻ പൊന്നോടം, ക്ഷണികജീവിത-
മൊഴുകട്ടേതോഷക്കുളിരാറ്റിൽ!

പരിണാമിയാമീ മനുജ ജീവിതം
പലവഴിയൂടെ തിരിയേണം;
ഒരു നീണ്ട യാത്രയ്ക്കടിമയല്ലതി-
നൊരു ഭാരം പേറിത്തളരേണ്ട!

കവിതൻ കണ് ടത്തിൽ കളകളഗാന-
കലവികൾ കലാപരിധികൾ
അതിലംഘിച്ചെന്നുമഭിനവമായി-
യലതല്ലിപ്പായുമവിതർക്കും;
അലരുകൾ വാടും, കൊഴിയു,മായവ-
യണിയുവോനെന്നാൽ കരയേണ്ടാ!

കരയല്ലേ തങ്കം! കരയല്ലേ തങ്കം!
കളയല്ലേ കാലം കദനത്താൽ!
മധുരസംഗീതം പരിപൂർണമാകാൻ
യതി ഭംഗം വന്നെ മതിയാവൂ;
പുരടവർണമാം പുതുനിഴൽ തങ്ങും

പുഴയിലാശീർഷം മുഴുകുവാൻ
അടരും ജീവിതദലമെല്ലാം നിജ-
യരുണനസ്തമിച്ചിരുളുമ്പോൾ
കദനത്തിൻ ചാറു നുകരുവാൻ, ബാഷ്പ-
ഝരികതൻ സ്വർഗമണയുവാൻ,
പ്രണയത്തിൻ കളി മതിയാക്കാൻ കാലം
ക്ഷണനമായ് പിന്നിൽ പിടികൂടും!

കരയല്ലേ തങ്കം! കരയല്ലേ തങ്കം!
കളയല്ലേ കാലം കദനത്താൽ!
അതിവേഗം നമുക്കിവിടെയുള്ളതാ-
മലരറുക്കേണം മതിയോളം;
അമലേയല്ലെങ്കിലണയുമത്തെന്ന-
ലപഹരിച്ചേയ്ക്കുമഖിലവും!
സിരകളിൽ ചുട്ട രുധിരം പായുന്നു
ത്വരിതമായ്, കൺകൾ തെളിയുന്നു!
അവസരം മറ്റില്ലിനിയച്ചുംബന-
ശതമന്യോന്യം നാം പകരുവാൻ!
അറിക നമ്മൾതൻ നിമിഷജീവിതം
സുരഭിലാശയാൽ പരിപൂതം;
നിശിതസുസ്ഥിരകരമാ വാഞ്ഛകൾ
നിയതം തൃപ്തിയാൽ പൊതിയേണം;
സമയത്തിൻ കരതലമൊഴുക്കുന്നു
മരണത്തിൻ മഞ്ജുമണിനാദം!

കരയല്ലേ തങ്കം! കരയല്ലേ തങ്കം!
കളയല്ലേ കാലം കദനത്താൽ!
മഹിതസൗന്ദര്യക്കുളിർനിലാവാക്കും
മതിയിലേകുന്നു മധുപൂരം;
മനുജ ജീവിതക്ഷമികതാളത്തി-
നനുകൂലിച്ചതും നടമാടും;
ചിരിയൊന്നുപോലും മുഴുവനാക്കുവാ-

നരുതാത്ത മർത്ത്യൻ പറയുന്നൂ,
‘അനഘം വിജ്ഞാന,’ മതിനു കാരണ-
മവനുള്ള കാലപരിമാണം;
പരിപൂർണമാക്കാൻ കഴിയുകിലേതും
പരിശൂനംതന്നെ – പരിശൂന്യം!
അഖിലം പൂർണമാണഖിലം ശാന്തമാ-
ണവിടെയാ നിത്യസുരലോകേ;
ശതിയെന്നാൽ മന്നിൽ മഹിതപുഷ്പങ്ങൾ
പരിപൂർണം, നിത്യം മരണത്താൽ!…