ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಸಂಗ

ಕಳೆದ ಹದಿನಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪತ್ನಿ ಆಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಪರ ಪುರುಷನ ಮೇಲೆ ಅತಿಯಾಗದ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಮೋಹ. ಡೇವಿಡ್ ಮೊದಲು ಇದೇ ಬ್ಯಾಂಕ್ ನ ಇನ್ನೊಂದು ಶಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನು ಈ ಶಾಖೆಗೆ ವರ್ಗವಾಗಿ ಬಂದ ಮೊದಲ ದಿನವೇ ನನಗೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಆಸೆ ಆಯಿತು. ಅವನ ದುಂಡಾದ ಮುಖ ನೇರವಾದ ಮೂಗು ಸುಂದರವಾದ ಮೈಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ಅವನ ಆ ಮಿನುಗುವ ಕಣ್ಣುಗಳು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಆಸೆಗಳಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದವು. ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಅವನಿಗೆ ಜನ್ಮದಿನ ವಿದ್ದಂತೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದನು, ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ಅವನ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಮುಗುಳ್ನಗೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.

ಎಲ್ಲ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಂತೆ ನನಗೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಬಯಕೆಗಳಿದ್ದವು. ಸಾಧಿಸುವ ಛಲದೊಂದಿಗೆ ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳು ಇದ್ದವು. ಆದರೆ ಕಲಿಯುವ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನನಗಿಂತ ಹತ್ತು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯನಾದ ಪುರುಷನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ, ಅತ್ತೆ - ಮಾವನ ಅಪೇಕ್ಷೆಯಂತೆ ವರ್ಷ ತುಂಬುವುದರಲ್ಲಿ ಗಂಡುಮಗುವಿಗೆ ತಾಯಿಯಾಗಿ, ಇನ್ನೇನು ನನ್ನ ಜೀವನ ಇಷ್ಟೇ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಇಡಬೇಕು ಅವರ ಕನಸುಗಳನ್ನು ನನಸು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದ ನನ್ನ ಗಂಡ, ನಾನು ಹೇಳಿದೊಡನೆ ನನ್ನಾಸೆಯಂತೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ದುಡಿಯಲು ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸ್ವಾವಲಂಬಿಯಾಗಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು. ಹಲವಾರು ತಲೆಮಾರುಗಳಿಂದ ನಾವು ತವರುಮನೆಯಲ್ಲಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಗಂಡನ ಮನೆಯಲ್ಲಾಗಲಿ ಒಂದು ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಶ್ರೀಮಂತರೇ. ನಮ್ಮ ಮನೆತನಕ್ಕೆ ಊರಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಗೌರವ. ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಆರ್ಥಿಕ ತೊಂದರೆಗಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಮದುವೆಯಾದ ತಕ್ಷಣ ನನ್ನವರು ನನ್ನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಲು ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲೇ ಮನೆ ಮಾಡಿದರು. ಮಗುವಿಗೆ ವರ್ಷ ತುಂಬಿದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಬಳಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದೆ. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ವಾರದ ಐದು ದಿನ ನನ್ನವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪಕ್ಕದ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿಯುತ್ತಿದ್ದರು, ತಮ್ಮ ಟಾರ್ಗೆಟನ್ನು ಮುಗಿಸಿ, ಎರಡು ದಿನ ಅತಿಥಿಯಂತೆ ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆದು, ಮತ್ತೆ ನಾನು ಅವರಿಗಾಗಿ ಐದು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಕಾಯುವ ಒಂಟಿತನದ ಜೀವನ ನನ್ನದು.

ಕಾಲಕಳೆದಂತೆ ಡೇವಿಡ್ ನ ಜೊತೆ ಒಡನಾಟ ಆರಂಭವಾಯಿತು ಒಂದು ದಿನ ಡೇವಿಡ್ "ನನಗೆ ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗಿನಿಂದ ದುಡ್ಡು ಎಣಿಸುವುದೆಂದರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ" ಎಂದು ಹೇಳಿದ. "ಬಹುಶಃ ಅದಕ್ಕೆ ನೀವು ಕ್ಯಾಶಿಯರ್ ಆಗಿದ್ದೀರಾ" ಎಂದೆ. ಕ್ಯಾಶಿಯರ್ ಕೌಂಟರ್ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕುರ್ಚಿ ಇತ್ತು ಡೇವಿಡ್ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ತನ್ನ ಕೈ ತಾಕಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನಿಗೇನು ಗೊತ್ತು ಆ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ನನ್ನ ಮೈ ಎಲ್ಲ ರೋಮಾಂಚನವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನೇ ನೆನೆದು ನೆನೆದು ನನ್ನ ಒಂಟಿತನವನ್ನು ಮರೆತು ನನ್ನ ಐದು ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಇನ್ನೆರಡು ದಿನ ಏಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಗಂಡ ಜೊತೆ ಇರುವಾಗ ಅವನ ನೆನಪೇ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆತ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಆಗಿದ್ದರೂ ಕೂಡ ಎಲ್ಲಾ ಧರ್ಮದ ಹಬ್ಬಗಳಿಗೆ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕೈಕುಲುಕಿ ಶುಭಾಶಯವನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಬೇಕಂತಲೇ ಅವನ ಕೈಯನ್ನು ಬೇಗ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಆದರೂ ಕೂಡ ಅವನಿಗೆ ನನ್ನ ಉದ್ದೇಶ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಸೇರಿದ ಆರೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಮದುವೆ ನಿಶ್ಚಯವಾಯಿತು. ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸಹಕರ್ಮಿಗಳಿಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿ ಸಿಹಿ ಹಂಚುತ್ತಿದ್ದುದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ದುಃಖ ಉಕ್ಕಿಬರಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಏನನ್ನು ಮಾತನಾಡದೆ, ಕೆಲಸ ಮುಗಿದ ತಕ್ಷಣ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ನನ್ನ ಕೋಣೆ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ತಡೆದಿದ್ದ ನನ್ನ ದುಃಖದ ಆಣೆಕಟ್ಟು ಒಡೆದು ಹೋಯಿತು. ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳಲಾರಂಭಿಸಿದೆ. ನಂತರ ನನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ನಾನು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆ ಸೇರಿದೆ. ಕಾರಣಾಂತರಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಗಂಡ ಒಂದು ದಿನ ಮುಂಚೆ ಅನ್ನುವಂತೆ ಅದೇ ಸಂಜೆ ಬಂದರು. ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸಿ ಕೆಲಸದ ದನಿವು ತನಿಸಲು ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊರಳಾಡುವಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ಒದ್ದೆಯಾದ ತಲೆದಿಂಬನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದರು. ನನ್ನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡವರಂತೆ "ಸರೋಜಾ ಏನಾಯ್ತು? ಯಾರಾದರೂ ಏನಾದರೂ ಹೇಳಿದರಾ? ಇವತ್ತು ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ದುಃಖದಲ್ಲಿದ್ದೀಯಾ? ಎಂದು ಕೇಳಿದರು ನಿಜ ಹೇಳುವ ಧೈರ್ಯವಿಲ್ಲದೆ "ರೀ ನಿಮ್ಮ ನೆನಪು ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು ರೀ" ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ ಅದೇ ನಿಜವೆಂದು ತಿಳಿದು ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಂಡ ನನ್ನನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಮುದ್ದಾಡತೊಡಗಿದರು ಇಬ್ಬರು ಮಂಚವನ್ನು ಏರಿದೆವು. ಆಗ ನನಗೆ ಡೇವಿಡ್ ನ ನೆನಪು ಕಾಡಲಾರಂಭಿಸಿತು. 

ಮಾರನೆದಿನ ನಾನು ಮತ್ತು ಡೇವಿಡ್ ಬ್ಯಾಂಕಿಗೆ ಪ್ರತಿದಿನಕ್ಕಿಂತ ಒಂದು ಗಂಟೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ಗ್ರಾಹಕರೂ ಇಲ್ಲ ಸಹಕರ್ಮಿಗಳೂ ಇಲ್ಲ. ಇದೇ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯವೆಂದು ತಿಳಿದು ನಾನು ಕ್ಯಾಶಿಯರ್ ಕೌಂಟರ್ ಒಳಗೆ ಸೇರಿದ ತಕ್ಷಣ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಡೇವಿಡ್ ಎದ್ದುನಿಂತನು. ನಾನು ನನ್ನ ಎರಡು ಕೈಗಳಿಂದ ಅವನ ಅಂಗಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಎಳೆದು ಅವನ ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟೆ. ಅವನಿಗೂ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣ ತಪ್ಪಿ ಹೋಯಿತು ಒಂದು ಕೈಯನ್ನು ಸೊಂಟದ ಮೇಲಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಅವನೆಡೆಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡು ಇನ್ನೋಂದು ಕೈಯಿಂದ ನನ್ನ ಕೂದಲನ್ನು ಎಳೆದು ಇನ್ನೇನು ಪರಸ್ಪರ ತುಟಿಗಳು ಒಂದಾಗ ಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮುಂಜಾನೆ ಆರು ಗಂಟೆಯ ಅಲಾರಾಂ ಘಂಟೆಯ ಸದ್ದು ಕನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸಿಗದಂತೆ ಮಾಡಿತು. 

ನೆನಪಿಗೆ ಬಾರದ ಸ್ವಪ್ನದಂತೆ ಮೂರೇ ಮೂರು ದಿನದಲ್ಲಿ ಡೇವಿಡ್ ಗೆ ಮದುವೆ ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿರುವುದನ್ನು ಮರೆತು, ಮೊದಲಿನಂತೆ ಬ್ಯಾಂಕಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡತೊಡಗಿದೆ ದಿನಪೂರ್ತಿ ಕಣ್ಣು ಮನಸ್ಸು ತುಂಬಿ ನೋಡುವ ಆಸೆ. ಕಂಡ ಅರ್ಧ ಕನಸ್ಸನ್ನು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ನನಸಾಗಿಸುವ ತವಕ. ಆದರೆ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿರುವ ಜನ ಹಾಗೂ ಸಿಸಿಟಿವಿ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳಿಗೆ ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ ಮಾತ್ರ ಹತ್ತು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸದೆ ನೋಡಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ನನ್ನ ತುಂಬಿದ ಮೈ ಕೈಯಿಂದ ಅವನನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಗ್ರಾಹಕರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಸಹಕರ್ಮಿಯರೆಲ್ಲರೂ ನನಗೆ ಅರಿವಾಗುವಂತೆ ನನ್ನ ಸೊಂಟ ಮತ್ತು ಎದೆಯ ಮೇಲೊಂದು ಕೆಟ್ಟ ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಡೇವಿಡ್ ಗೆ ಬರೀ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ ಗಮನವಿರುತ್ತಿತ್ತು ಬಹುಶ: ನಾನು ಅವನಿಗಿಂತ ಐದಾರು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವಳು, ಮದುವೆಯಾದವಳು ಎನ್ನುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿರಬಹುದು ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. 

ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಆಸೆ ಹೆಚ್ಚಾಗ ತೊಡಗಿತು. ಅದನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಅತಿಯಾದ ಹೆದರಿಕೆ ಮತ್ತು ನಾಚಿಕೆ. ಇನ್ನೇನು ದೃಢ ನಿರ್ಧಾರಮಾಡಿ ಹೇಳೀಯೇ ಬಿಡಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವನ ಮದುವೆಯ ದಿನ ಕೂಡ ಗೊತ್ತಾಗಿತ್ತು. ಅವನು ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ನನಗೂ ಆಮಂತ್ರಣ ಪತ್ರಿಕೆ ಕೊಟ್ಟು "ಸಹಕುಟುಂಬ ಸಹ ಪರಿವಾರದೊಡನೆ ಬನ್ನಿ" ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ಅವನ ಮುಂದೆ ಆ ಪತ್ರಿಕೆ