कातरवेळ

कातरवेळ मला नेहमीच व्याकुळ करते

विझणारे रविकिरण 

आणि व्यथेच्या सागरात

वेदनेच्या क्षितिजाला स्पर्शुन 

संपत जाणारा सूर्य,

माझे काजळ ओलावून जातो..

...आणि मग

आणि मग मिरेची सारी आर्तता 

माझ्या शब्दात उतरते

त्यात तुझ्या शब्दांची मांदियाळी

काळीज व्यापुन टाकते..

मला कातर कातर करून जाते

...माझ्याच काळजासारखी !

- किरण के.