ਬਦਲਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ

ਤ੍ਰਿੰਝਣਾਂ ਵਿਚ ਨਾ ਹੁਣ ਚਲਦੇ ਚਰਖੇ ,ਖੇਤ ਖਾਲੀ  ਨਰਮੇ ਅਤੇ ਕਪਾਹਾਂ ਦੇ,

ਗੰਨੇ ਦੀ ਨਾ ਹੁਣ ਹੁੰਦੀ ਖੇਤੀ,ਗੁੜ ਥਾਂ ਖੰਡ ਨੇ ਪਾਉਂਦੇ ਲੋਕੀਂ  ਵਿਚ ਚਾਹਾਂ ਦੇ,

ਸੱਥਾਂ ਵਿਚ ਨਾ ਦਿਸਦੀ ਰੌਣਕ ,ਐਨੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਮਗ਼ਰੂਰ  ਹਾਂ,

ਕਾਹਦੀ ਕਰੀ ਅਸੀਂ ਤਰੱਕੀ ,ਹੋ ਗਏ ਵਿਰਸੇ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਦੂਰ ਹਾਂ,

ਨਾ ਕੋਈ ਬੰਨਦਾ ਤੇੜ ਚਾਦਰਾ ,ਤੇ ਨਾਂ ਪੱਗ ਤੁਰਲੇ ਵਾਲੀ ਨਜਰੀ ਆਉਂਦੀ ਏ,

ਨਾ ਕੋਈ ਸਿਰਤੇ ਲੈਂਦੀ ਫੁਲਕਾਰੀ,ਨਾ ਸੱਗੀ ਫੁੱਲ ਕੋਈ ਸਿਰ ਤੇ ਲਾਉਂਦੀ ਏ,

ਕਿਉ ਕੱਪੜਿਆ ਤੋਂ